David zijn pa is vanmiddag terug komen helpen. David en ik hebben vanmorgen het kader gemaakt die tegen de muur komt van slaapkamer 3 (aan de straatkant). Net zoals we gedaan hadden voor de hobbykamer. Hier was de opervlakte veel kleiner en de schuinte was hier niet zo erg.

Eenmaal het kader gemaakt was, zijn we begonnen aan het bevestigen van de gyproc tegen dat kader. Dit ging echt wel redelijk snel, we hebben nu toch al wat ervaring en de platen waren zo groot niet. De verwarmingsketel stond wel ontzettend in de weg. ‘T wordt tijd dat deze eens verzet wordt, of hij zal daar nog aan zijn einde komen.

In de voormiddag zijn David’s pa en ma dan toegekomen. Schoonpa is dan eerst begonnen met het gat die nog in de muur zat te dichten. Je kon bijna letterlijk gaan voelen wat er in de zolder van de buren stond. De vorige eigenaars hadden dit gat proberen te camoufleren door er wat isolatie voor en tussen te steken. Na redelijk wat cement maken en stenen mesten later, was het gat dan eindelijk gedicht.

Toen ontdekte ik plots iets minder leuk de steunbalk juist boven ons leek maar net op de steen te rusten en leek niet eens in de muur te zitten. Oplossing een nieuw gat erboven maken, het dak omhoogduwen met schoren en dan de nieuwe balk eraan bevestigen.

Het opschoren van het dak leek nog niet zo simpel. De schoren stonden vast op balken die in de vloer genageld en gevijsd waren. David en zijn pa begonnen dan langzaam maar zeker het dak omhoog te duwen. Alsof ik al een vreemd voorgevoel had, had ik al een beetje afstond genomen. Ons dak was intussen al 10 cm verhoogt. Opeens kraakte een van de vijzen door die vast zaten in de grond en de schoor schoof helemaal weg. Gevolg in een fractie van een seconde was ons dak terug naar zijn oude positie. David zijn hoofd zat net door de Velux dus hij zat wel save, zijn pa stond net onder het dak, maar heeft geen dak tegen zich gehad, zat nog redelijk gebukt.

Na de kleine shock (vooral dan aan mijn kant), hebben we de balken waarop de schoren bevestigd waren, dan veel beter aan de vloer bevestigd. Allees bleef zitten, nu moet de balk volgende week nog enkel ingemetst worden en klaar is kees.

Na een grondige check bleek dat de balk waarvan we dachten dat deze niet goed in de muur zat toch goed in de muur zat. Er bleek een stukje afgezaagd te zijn en net dat stuk stak vlak voor de muur uit. Maar ja een extra balk om het dak te verstevigen kan zeker geen kwaad.

Vandaag de eerste muur van onze lang-gang-wc (=> 1 meter brede gang die een lengte had van 3m) af te breken. Veel stof tot gevolg, best dat god stofmaskers heeft uitgevonden.

Na een eerste onderzoek bleek dat de muur niet al te stevig was (en dit is echt wel een understatement). Hij zat niet eens vast in de muur en bovenaan zat hij gewoon tussen 2 balken. 1 duw en alles lag omver. Daardoor duurde het afbreken uiteraard wel langer, omdat we heel voorzichtig te werk moesten gaan. David had ondertussen al vakkundig het toilet en de lavabo verwijdert uit onze lange-gang-wc zodat we snel konden beginnen met het slopen van de muur.

Tijdens het afbreken wel een aantal ‘vreemde’ dingen tegengekomen: koperen buizen waar elektriciteitdraden in liepen (echt nog zoals vroeger), en dan nog het grappigste van allemaal een lamp die we terug vonden tussen de vloer en het valse plafond van het verdiep eronder.

Aan het begin van de dag hadden we een gat in de vloer gemaakt zodat onze katrol optimaal kon gebruikt worden. Die elektrische katrol konden we dan heel gemakkelijk gebruiken om een zak of 3 met stenen en kalk via een kruiwagen naar beneden te laten, rechtstreeks in onze gang (=> deze gang is gewoon een doorgang van onze 2de voordeur naar de tuin, gemakkelijk als je afval hebt moet je niet door gans het huis) Dit scheelde toch een pak sleur en trekwerk, als het gemakkelijk kan moet je het ook niet laten he. Na het uitbreken van de vloer dan overgegaan naar het afbreken van de valse plafond die er nog onder zat. Was een redelijk stuntwerk, waarbij David’s pa letterlijk op de randen gryproc stond.

Morgen doen we dan de andere muur. Hopelijk gaat dit even snel.

Eindelijk 2 weken verlof. En dus hoog tijd om er eens in te vliegen. Eerder in het jaar had ik al een samen met mijn ouders het gedeelte achteraan in de tuin (waar er vroeger kippen hebben gezeten) een stuk uitgemest. Maar er was nog altijd ontzettend veel te doen.

Eerst en vooral dus begonnen met het uitmesten van het ex-buitenverblijf van de kippen. In de grond kwamen we een heleboel verrassingen tegen waaronder veel te veel wormen pissenbedden enzo (helemaal niet naar mijn zin, maar ja wat doe je er aan).

Na het gedeeltelijk uitmesten van de achtertuin, maar begonnen aan het snoeien van een aantal bomen (en dit was echt dringend nodig) + een aantal nieuwe plantjes bijgezet. Het bijsnoeien van de haag ging allemaal goed tot onze buurvrouw in grote paniek naar buiten liep om te zeggen dat we de haag die al een stuk op haar kant gegroeid was niet moesten snoeien. Dan wil een mens al eens z’n burgerplicht doen.

Daarna de aanval ingezet op het klimop die al overal aan het groeien was (in grote getallen en vooral in dikke wortels). Klimop allemaal wel mooi, alhoewel ik dat eigenlijk niet vind, maar het kruipt overal tussen en in (tot in de voegen van je stenen).

Daarna nog het vuilste werk van allemaal onze ‘komposthoop’ verwijderen. Maar blijkbaar verstonden onze vorige eigenaars iets anders onder het begrip komposthoop. Wat we daar allemaal gevonden hebben kan je niet voor mogelijk houden: een volledige vuilniszak die uiteraard al helemaal gescheurd was, kippenbotten (hoewel David zijn neefje dacht dat dit mensenbotten waren. En natuurlijk is de hele familie en school al op de hoogte van het feit dat er bij ons knieschijven en ribben gevonden zijn).

Na het uitmesten van alle vuiligheid uit de komposthoop begonnen aan het omspittten van de grond, en jawel alweer veel vuiligheid en volledige bakstenen die onder de grond bewaart werden om binnen 1000 jaren weer terug gevonden te worden. Maar met wat hulp van David zijn neefje en nichtje (die overigens dol is op barbie, power poff girls,roze en andere meisjesachtige dingen maar blijkbaar ook op wormen en pissenbedden) en de hond(die tijdelijk ons kwam helpen, met vooral omwoelen van aarde en het opeten van wormen, daar mijn ouders op reis waren) zijn we dan toch door de volledige grond geraakt. Nu nog eens de tijd vinden om gras te zaaien.

Aan het einde van de week hebben we dan nog de omheining die aan de ene kant serieus overhelde terug rechtgezet. En de omheining aan de andere kant verwijderd, waarna ik de draad vakkundig heb platgesprongen, met enige plezier want dit veerde nogal goed. Bleek dat deze omgeinig niet echt plat mocht, schoonpa zou deze nog gebruiken => shame on me. Daarna al ons afval naar het containerpark gebracht. En zo vloog de eerste week voorbij.