Gisteren verder gedaan met het verder uitdelven van het sollement. We moesten eigenlijk nog maar 30cm dieper graven. Dus dit zou al snel gedaan moeten zijn. Nadat dit werkje erop zat snel even een koffiepauze genomen. Toen we terug kwamen aan onze put bleek een deel van de aarde van de zijkanten los gekomen te zijn. En terug in de put terechtgekomen zijn. Terug uitscheppen dus, eenmaal dit gebeurt was terug en alle zand in de aanhanwagen gelost was, stenen van buiten gehaald. Om met deze stenen een muurtje te maken tegen de zwakke lostzittende binnenkant.

Toen we echter alle stenen terug binnen gehaald hadden, bleek al snel dat er terug zand naar beneden gevallen was, en alle stenen die er stonden om het zand tegen te houden lagen omver. Alweer uitscheppen en terug naar de aanhangwagen brengen en lossen. Plan B was dan om de stenen te mestelen zodat het zand ze niet gemakkelijk kon omver krijgen.

Dus moortel gaan maken. De moortel was dan eindelijk gemaakt, en je raadt het al toen we terug waren aan onze ‘zandbak’, was er inderdaad alweer aarde ingevallen. Dus terug uitscheppen en naar de aanhanwagen brengen en inladen.

David’s pa zijn geduld raakte op, dus over naar plan C. Gebruik maken van een plaat en daarachter mag dan al het zand vallen die wil vallen onze sollement die gegoten wordt komt dan tegen die plaat. Plaat erin gezet, en ooo ironie, ondertussen is er nog steeds geen nieuw zand achtergevallen. Het vallen van het zand zal waarschijnlijk wel te maken hebben met de daver die de zware camions maken die aan onze straat passeren.

Eénmaal ons gat eindelijk effen was zonder overtollig naar beneden vallend zand, konden de mannen beginnen met het maken van het ijzeren net die voor de stevigheid van het sollement zal zorgen. Aangezien David’s pa dit jaren en dag gedaan heeft als job was dit echt wel een koud kunstje. Alhoewel hij er eerst weer even moest inkomen ( we hadden ook niet echt al het materiaal liggen om dit te doen). Maar na een net of 2 waren de 2 mannen als een geoliede machine.

Nu het net gemaakt was moets het nog in het gat neergelaten worden, dus met het net door de gang en langs de enen voordeur naar buiten en langs de andere voordeur terug naar binnen. Het net neerlaten was een koud kunstje. Hetwerd dan met stalen draad nog een beetje hoger gehangen zodat het niet in contact stond met de grond.

Rest ons nu enkel nog het gieten van het sollement, en waarschijnlijk zal David’s pa dit in de loop van deze week doen, maar we zien wel. Hopelijk hebben we volgende week niet evenveel tegenslag. You can’t have it all.