Vandaag veel gesukkeld. Het was ook de eerste maal in onze verbouwingswerken dat ik niet zo gerust was in een goede afloop.

Maar first things first. We zijn de dag begonnen met een gat in onze vloer te maken op het eerste verdiep waar dan de poutrelle doorkomt. Gisteren hebben we al het gat eronder gemaakt in het plafond. Dit ging betrekkelijk snel. Na even snel opmeten, en zonder pythagoras (want dit duurde langer dan de praktijktest), bleek dat het zelf in plaatsen van de poutrelle een onbegonnen werk zou zijn. Weegt ongeveer 250 kg, en we waren maar met 4 (mijn ma, ikzelf, David + zijn pa).

De enige oplossing om de poutrelle erin te heffen was een lift (gemotoriseerde katrolle). Deze lag echter niet bij ons thuis maar terug bij de eigenaar, eerst erachter dan maar. Ondertussen begonnen mijn ma en ikzelf aan het opruimen van de beneden verdieping, er lag aardig wat stof en puin van het uitkappen van de gaten in de muren. Ondertussen was mijn pa volop bezig met het herschilderen van het blauw van ons tuinhuis die te fel was uitgevallen. En ondertussen kan ik bevestigen dat het er nu veel beter uit ziet, het was echt wel te fel.

Eenmaal onze katrolle ter plaatste was konden we hem aan het plafond bevestigen om dan de poutrelle te versleuren. Maar eerste werd die poutrelle nog op maat ‘gesneden’ (volgens mij stonden david’s pa zijn schoenen nog net niet in brand). Eenmaal onze poutrell e op maat was en onze lift er ging, konden we beginnen met onze poutrelle op te heffen.

In dit gedeelte was ik toch niet zo gerust, de lift kon wel voldoende trekken, maar zou ons slap (=veerkrachtig) plafond dit houden, dat was maar zeer de vraag. De poutrelle stond dan helemaal schuin van muur tot muur, tot bleek dat een deel van de kalk zou verwijderd moeten worden. Hierna nog een tijdje doorgesukkeld met het zwaargewicht: trekken aan de bovenkant om hem zo op te kunnen schuiven, richting de opening. Hij zat telkens wel ergens vast: in de muur bovenaan, in de kalk. We kregen er geen milimeter beweging in. Het scheelde maar 5 cm meer, maar telkens het een cm verbeterde, verslechterde het terug diezelfde cm.

Als we dan eindelijk ons geduld begonnen te verliezen en dan ook de poutrelle begonnen te kippen, ging het de goede kant op. Nu nog enkel in de goede richting kloppen en hij zat erin. Daarna nog verder doorschuiven,laten zakken en op de gaten (gisteren gekapt) schuiven en hij zat klaar om betonnen draagbalken onder te gieten voor de ondersteuning.

Na enig geëxpirimenteer bleek dat David met 1 been op het uiteinde van de poutrelle al genoeg was om de poutrelle te doen kantelen, en ik volledig op het uiteinde van de poutrelle leverde niet veel op: dat ding gaf geen kick. De boog moet niet altijd gespannen staan hé.

Ik was nadien wel enorm opgelucht want 250 kg is toch niet niets + ons plafond waar de katrol aan bevestigd was bewoog toch iets te veel mee naar mijn zin. Ik zag het zo al verkeerd lopen. Maar eind goed al goed. Morgen maken we dan de coufrages voor de betonnen draagbalken die in de gaten komen die we gisteren gekapt hebben en die onder de poutrelle komen. We beginnen er toch te geraken op dat 1ste verdiep.