Vorig weekend hebben we veel gedaan, ons huis zat ook wel afgeladen vol met werkvolk. David’s pa kwam helpen, David’s ma zorgde voor de bevoorrading (lees eten, wijn op tijd en stond en last but not least cake en koffie), David’s neef Tim was er ook dit trio wer dan nog vervoegd door mij ma en pa en uiteraard ook nog door David en mezelf + dan zou ik de fotograaf nog vergeten (David’s broer Jurgen), waarvoor uiteraard veel dank, want op tijd en stond moet dit ook zeker gebeuren en ik vergeet dit soms te vaak.
Terwijl de David, Tim en David’s pa bezig waren aan het kaderement om het beton in te gieten, vlogen ik en mijn ma er alvast in om de ruit die dringen gevernist moest worden te schuren. Dankzij het schuurmachine ging dit vrij snel. Na een lange zoektocht naar de verfborstels begon ik dan aan het vernissen van die ruit. Het werd al snel duidelijk dat de ruit al in jaren niet meer vernist was, de vernis drong onmiddelijk in het hout. Al snel kreeg ik dan ook de opmerking van David eenmaal ik terug beneden was of ik wel al verrnist had want het was nog geen haar verandert.
Ondertussen waren mij pa en ma al bezig met het schuren van het tuinhuis, want de plannen waren er om het eens grondig te schilderen. De helft van het tuinhuis had nog wortel resten van de klimop en was ook veel bleker, dus het trok op niet al te veel. Ondertussen hebben mijn ma en pa deze week al de een primer op ons tuinhuis gezet (dit was gisteren), de hond was er ook bij en bijgevolgd dus ook een beetje mee geschilderd en vandaag hebben ze er een eerste laag op gezet. Meer foto’s en info volgen later op de week.
Na mijn eerste vernislaag van de eerste ruit begonnen met het schuren van het kleine ruitje die aan de trap van de zolder zit, was deze in eerste instantie vergeten. Aangezien ik enorm goed tegen de warmte kan werden het schuren en vernissen van die 2 vensters dan maar aan mij uitbesteed, het was warm die dag + op het dak is het dan meestal nog een serieus stuk warmer. Maar al bij al nog best dragelijk, voor mij toch. David zou geen 2 seconden op het dak blijven staan.
Terwijl ik aan het schuren en vernissen was stond het andere trio (David,Tim en David’s pa) ook niet bepaald stil. Ze hadden al de volledige bekisting gemaakt + de ijzerwerk die erin moest. Ondertussen was ons volledig tuinhuis geschuurd en zat mijn verniswerk erop (3 lagen en dan begon je er eindelijk verandering aan te zien).
Nu de coufrage waar het beton in komt klaar is kunnen we beginnen met het gieten, hiervoor hadden we ons in 2 teams ingedeeld: David en Tim in het ene team en David’s pa en ik in het andere team. David en Tim zorgde voor het maken van het beton. David’s pa en ikzelf zorgden ervoor dat het beton effectief gegoten werd. David’s pa goot dan ook de emmer in de houten coufrage en ik vulde de emmers dan telkens weer en gaf ze aan (tot op een bepaalde hoogte, want dat weegt amai nie). Als de kruiwagen dan leeg was ging ik achter een nieuwe. David’s pa stabiliseerde het beton telkens zodat het niveau overal in de bekisting overal hetzelfde was.
Dankzij de 2 geöliede teams ging het gieten razendsnel, in minder dan 2 uur was alles gegoten. Dus vandaag flink wat gedaan, moe maar tevreden keerden we terug naar huis. Ik dan vooral met veel pijn in de rugspieren (van de vele rugversterkende oefeningen in de volleytraining de dag ervoor + al die emmers vullen en heffen zullen ook wel niet veel geholpen hebben). Maar het warme bad achteraf en de massage deden meer dan deugd en het probleem was dan al flink verholpen vooral dan door die massage.
