Na het tegelen van de badkamer, onze grote douchetub (160×100), oke niet de allergrootste die we konden krijgen, maar een mens moet ook niet gaan overdrijven zeker. Cement gemaakt, lapje erover gelegd en bad erin gelegd en klaar is kees. De week erna dan de vloer in de gang eindelijk weer bewoonbaar gemaakt: lag volledig open, je kon door de balken geen het plafond van beneden bewonderen, dus de week ervoor overal de verschillen van links naar rechts gemeten. David’s pa heeft dan latjes op maat gezaagd (van 1cm => 2cm, van 0.5cm => 2cm en dit over 1 meter). De latjes aan de balken geschoten, de osb-platen eraan geschroefd en de vloer was kaarsrecht.

In het weekend erna dan een destructieve bui gehad (ja na al dat opbouwen) en de oude boiler afgebroken, deze werd toch niet meer gebruikt, daarna het zitbad in de oude badkamer ook maar gesloopt, en zo stond ons terras vol met gerief klaar voor het containerpark.

Zaterdag dan terug verder gedaan: het aansluiten van alle waterleidingen, alweer een hele klus, die David niet zo graag doet: niet te ver aandraaien, ook niet te los want dan is het ook niet goed. Uiteindelijk was alles wel aangesloten, een karwei waarvan we tevreden waren dat hij achter de rug was.

Materiaal gekocht in de brico plan it (nog een beetje sluikreclame) en dan eindelijk kunnen beginnen aan het leggen van onze vloer (gingen we normaal 6 maanden geleden doen). Eenmaal we de routine hadden ging dit redelijk snel.

David’s pa en ik zorgden ervoor dat de ondervloer gelegd werd en dat de osb-platen op de juiste plaats kwamen en vastgevezen werden in de vloer. David bracht telkens de platen naar boven langs de trap ( een lastig werkje, want platen van 60 op 240 manoeuvreren niet echt gemakkelijk => heb ik van horen zeggen).

Door het leggen van dit kleine stukje vloer ziet onze zolder er al snel direct anders uit, eindelijk gaat het terug een beetje vooruit (begon de moed een beetje te verliezen, eigen aan verbouwen zeker?).

In de week erop hebben we dan de rest van de vloer gelegd en nog een aantal andere dingen afgebroken (iedereen zijn hobby zeker?)

Gisteren en eergisteren is David’s pa komen werken in ons huis. De overige balken die er nog zaten werden verwijderd en hier en daar werd een extra balk gestoken om alles helemaal goed te ondersteunen.

Toen wij thuis kwamen van het werk was er dus alweer veel gebeurd. Tijdens het eten dan nog een discussie gehad of de keuken die we op oog hebben wel zal passen. Gelukkig lagen de afmetingen van de keuken nog steeds op dezelfde plaats waar ik ze had achtergelaten, zodat we konden controleren wie nu gelijk had. Jurgen die zei dat het nipt zou zijn of David die beweerde dat het allemaal wel zou passen.

Na veel aantekeningen (op de vloer en de muur), bleek dat beiden toch een beetje gelijk hadden. Alhoewel Jurgen het toch meer bij het rechte eind had. Dus zal er nog het een en ander veranderen aan de keuken (het kookplaat-gedeelte wordt minder diep, moet ook niet persee zo diep zijn)

Morgen zal David normaal samen met zijn pa in de namiddag materiaal gaan halen om het plateau dan te kunnen gieten (= ingrediënten voor beton), en al beginnen aan het maken van de coufrage. Normaal wordt die dan 1 van de komende weken gegoten, zodat we tijdens ons verlof (nog 3 weken) de muren van de badkamer kunnen metsen.

Vandaag veel gesukkeld. Het was ook de eerste maal in onze verbouwingswerken dat ik niet zo gerust was in een goede afloop.

Maar first things first. We zijn de dag begonnen met een gat in onze vloer te maken op het eerste verdiep waar dan de poutrelle doorkomt. Gisteren hebben we al het gat eronder gemaakt in het plafond. Dit ging betrekkelijk snel. Na even snel opmeten, en zonder pythagoras (want dit duurde langer dan de praktijktest), bleek dat het zelf in plaatsen van de poutrelle een onbegonnen werk zou zijn. Weegt ongeveer 250 kg, en we waren maar met 4 (mijn ma, ikzelf, David + zijn pa).

De enige oplossing om de poutrelle erin te heffen was een lift (gemotoriseerde katrolle). Deze lag echter niet bij ons thuis maar terug bij de eigenaar, eerst erachter dan maar. Ondertussen begonnen mijn ma en ikzelf aan het opruimen van de beneden verdieping, er lag aardig wat stof en puin van het uitkappen van de gaten in de muren. Ondertussen was mijn pa volop bezig met het herschilderen van het blauw van ons tuinhuis die te fel was uitgevallen. En ondertussen kan ik bevestigen dat het er nu veel beter uit ziet, het was echt wel te fel.

Eenmaal onze katrolle ter plaatste was konden we hem aan het plafond bevestigen om dan de poutrelle te versleuren. Maar eerste werd die poutrelle nog op maat ‘gesneden’ (volgens mij stonden david’s pa zijn schoenen nog net niet in brand). Eenmaal onze poutrell e op maat was en onze lift er ging, konden we beginnen met onze poutrelle op te heffen.

In dit gedeelte was ik toch niet zo gerust, de lift kon wel voldoende trekken, maar zou ons slap (=veerkrachtig) plafond dit houden, dat was maar zeer de vraag. De poutrelle stond dan helemaal schuin van muur tot muur, tot bleek dat een deel van de kalk zou verwijderd moeten worden. Hierna nog een tijdje doorgesukkeld met het zwaargewicht: trekken aan de bovenkant om hem zo op te kunnen schuiven, richting de opening. Hij zat telkens wel ergens vast: in de muur bovenaan, in de kalk. We kregen er geen milimeter beweging in. Het scheelde maar 5 cm meer, maar telkens het een cm verbeterde, verslechterde het terug diezelfde cm.

Als we dan eindelijk ons geduld begonnen te verliezen en dan ook de poutrelle begonnen te kippen, ging het de goede kant op. Nu nog enkel in de goede richting kloppen en hij zat erin. Daarna nog verder doorschuiven,laten zakken en op de gaten (gisteren gekapt) schuiven en hij zat klaar om betonnen draagbalken onder te gieten voor de ondersteuning.

Na enig geëxpirimenteer bleek dat David met 1 been op het uiteinde van de poutrelle al genoeg was om de poutrelle te doen kantelen, en ik volledig op het uiteinde van de poutrelle leverde niet veel op: dat ding gaf geen kick. De boog moet niet altijd gespannen staan hé.

Ik was nadien wel enorm opgelucht want 250 kg is toch niet niets + ons plafond waar de katrol aan bevestigd was bewoog toch iets te veel mee naar mijn zin. Ik zag het zo al verkeerd lopen. Maar eind goed al goed. Morgen maken we dan de coufrages voor de betonnen draagbalken die in de gaten komen die we gisteren gekapt hebben en die onder de poutrelle komen. We beginnen er toch te geraken op dat 1ste verdiep.